Rokokowe malarstwo, Sztuka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
MALARSTWO ROKOKOWE JAKO WYRAZ OBYCZAJOWOSCI I
KULTURY DWORSKIEJ
Wiek XVIII był w dziejach sztuki pierwszym okresem, w którym twórczość wyzwalała się z
więzów uprzedzeń. Malarze nie musieli już wyrażać wierzeń religijnych, ani odtwarzać przyrody,
ani rozwiązywać problemów przestrzeni. Okres ten zapoczątkował styl zwany rokoko którego
funkcja ograniczała się głownie do dekoracji. Malarstwo dekoracyjne rozwijało się na dworach
królewskich we Francji, Hiszpanii również w we Włoszech oraz Niemczech. Jednak Francja była
największy ośrodkiem kultury dworskiej gdzie styl ten rozkwitł najbardziej. Na początku XVIII
w. monumentalny, pompatyczny styl Ludwika XIV ustąpił miejsca lżejszym formom stylu,
natomiast za panowania Ludwika XV ukształtowała się we Francji sztuka rokokowa (styl
Ludwika XV) w której doszły do głosu tendencje antyklasyczne, będące odbiciem nowych
wówczas form życia dworskiego. Zmysłowość, intymność, sentymentalizm i dążenie do wygody
i luksusów określały najogólniej charakter tej schyłkowej kultury i sztuki dworskiej.
Antoine
Watteau
najwybitniejszy artysta tego okresu przedstawia dworzan w jednym z najsłynniejszym z
jego dzieł pt. "Odjazd na Cyterę" w rzeczywistości przedstawiających powrót kochanków z
wyspy miłości po założeniu ślubowań w przybytku Wenery. Elegancki, sztuczny, trochę smutny
"Odjazd na Cyterę" daje stosunkowo jeszcze różowy wizerunek osiemnastowiecznych kół
towarzyskich .W jednym z ostatnich obrazów Watteau "Szyld salonu sztuki Gersainta" widzimy
to samo towarzystwo , wszakże już nie zajęte igraszkami miłosnymi , ale uważnie oglądające
obrazy i artystyczne przedmioty w sklepie przyjaciela Watteau, Gersainta, dla którego ten szyld
został namalowany.
Szczyt frywolności osiągnął
Jean-Honore Fragonard
. Zmysłowe krzywizny wyginają się i
miłośnie łączą w jego kompozycjach. Huśtawka, gdzie wszystko wraz z liśćmi wygląda jak
luksusowa bielizna, to filuterny żart erotyczny.
Bardzo popularne w tym okresie były również portrety głownie zamawiane przez piękne i
majętne panie dworu oraz przez wybitnych dworaków. Wybitnymi portrecistami byli min.
Francois Boucher –
portrety
"Madame de Pompadour", Z przedstawień w malarstwie
rokokowym życia dworskiego osiemnastego wieku możemy wywnioskować że dworzanie
spędzali większość swojego czasu na igraszkach, miłosnych schadzkach oraz flirtach. Byli
próżni, rozpustni, trwonili majątek głownie na przyjemności, luksusy oraz przyjęcia pogrążając
przy tym i tak już zadłużony kraj oraz nie patrząc w jakiej sytuacji znajduje się reszta
społeczeństwa Francji.
Ważne pojęcia !!!
Fête champêtre
(w języku francuskim oznacza święto wiejskie), motyw scen pasterskich w
malarstwie, popularny zwłaszcza w XVIII w. w sztuce rokoka przedstawiającej dworzan w
sielskiej scenerii, przebranych za pasterzy.
Fête galante
(w języku francuskim oznacza święto wytworne), motyw malarstwa rokokowego
obejmujący sceny zabaw i koncertów oraz wytwornego towarzystwa na tle przyrody.
Commedia dell
'
arte -
motywy zaczerpnięte z teatru-komedii włoskiej, prezentują grę
aktorów,przedstawienia itp
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Rokokowe malarstwo, Sztuka

Tematy