Rozp. UE B, marketing rolnictwo, akty, Akty prawne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
20.7.2007
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 189/1
I
(Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa)
ROZPORZĄDZENIA
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) nr 834/2007
z dnia 28 czerwca 2007 r.
w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające
rozporządzenie (EWG) nr 2092/91
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uczciwej konkurencji i właściwego funkcjonowania rynku
wewnętrznego produktów ekologicznych, a także utrzy-
manie i uzasadnienie zaufania konsumentów w stosunku
do produktów oznaczonych jako ekologiczne. Ponadto
celem ram prawnych powinno być stworzenie takich
warunków, w których sektor ten będzie mógł się rozwijać
zgodnie z tendencjami rynkowymi i tendencjami w dzie-
dzinie produkcji.
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
w szczególności jego art. 37,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (
1
),
a także mając na uwadze, co następuje:
(4)
W komunikacie Komisji do Rady i Parlamentu Euro-
pejskiego dotyczącym Europejskiego planu działania na
rzecz żywności ekologicznej i rolnictwa ekologicznego
zaproponowano, aby poprawić i wzmocnić wspólnotowe
normy dotyczące rolnictwa ekologicznego, a także wymogi
dotyczące przywozu i kontroli. W konkluzjach z dnia
18 października 2004 r. Rada wezwała Komisję do
przeprowadzenia przeglądu wspólnotowych ram prawnych
w tej dziedzinie, mając na uwadze ich uproszczenie i ogólną
spójność, a w szczególności ustanowienie zasad wspierają-
cych harmonizację norm oraz, w stosownych przypadkach,
zmniejszenie stopnia ich szczegółowości.
(1)
Produkcja ekologiczna jest ogólnym systemem zarządzania
gospodarstwem i produkcji żywności, łączącym najko-
rzystniejsze dla środowiska praktyki, wysoki stopień
różnorodności biologicznej, ochronę zasobów naturalnych,
stosowanie wysokich standardów dotyczących dobrostanu
zwierząt i metodę produkcji odpowiadającą wymaganiom
niektórych konsumentów preferujących wyroby wytwa-
rzane przy użyciu substancji naturalnych i naturalnych
procesów. Ekologiczna metoda produkcji pełni zatem
podwójną funkcję społeczną: z jednej strony dostarcza
towarów na specyficzny rynek kształtowany przez popyt
na produkty ekologiczne, a z drugiej strony jest działaniem
w interesie publicznym, ponieważ przyczynia się do
ochrony środowiska, dobrostanu zwierząt i rozwoju obsza-
rów wiejskich.
(5)
W związku z tym stosowne jest bardziej jednoznaczne
określenie celów, zasad i reguł mających zastosowanie do
produkcji ekologicznej, co przyczyni się do zwiększenia
przejrzystości i do wzrostu zaufania klientów, jak również
do rozpowszechnienia zharmonizowanego rozumienia
koncepcji produkcji ekologicznej.
(2)
Udział sektora rolnictwa ekologicznego rośnie w większości
państw członkowskich. W ostatnich latach szczególnie
wyraźny jest wzrost zapotrzebowania konsumentów na
produkty rolnictwa ekologicznego. Niedawne reformy
wspólnej polityki rolnej, kładąc nacisk na dostosowanie
produkcji do potrzeb rynku i dostarczanie produktów
wysokiej jakości w celu zaspokojenia oczekiwań klientów,
prawdopodobnie przyczynią się do dalszego powiększenia
się rynku produktów rolnictwa ekologicznego. W związku
z powyższym prawodawstwo dotyczące produkcji ekolo-
gicznej odgrywa coraz większą rolę w ramach polityki
rolnej i jest ściśle związane z rozwojem rynków rolnych.
(6)
W tym celu należy uchylić rozporządzenie Rady (EWG)
nr 2092/91 z dnia 24 czerwca 1991 r. w sprawie produkcji
ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produk-
tów rolnych i środków spożywczych (
2
) i zastąpić je nowym
rozporządzeniem.
(7)
Konieczne jest stworzenie ogólnych wspólnotowych ram
obejmujących zasady ekologicznej produkcji roślinnej,
zwierzęcej oraz produktów akwakultury, w tym zasad
dotyczących zbioru dziko rosnących roślin i wodorostów,
zasad konwersji, jak również zasad dotyczących produkcji
żywności przetworzonej, w tym wina, a także paszy oraz
(3)
Celem wspólnotowych ram prawnych regulujących sektor
produkcji ekologicznej powinno być zagwarantowanie
(
1
) Opinia z dnia 22 maja 2007 r. (dotychczas nieopublikowana
w Dzienniku Urzędowym).
(
2
) Dz.U. L 198 z 22.7.1991, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 394/2007 (Dz.U. L 98
z 13.4.2007, str. 3).
L 189/2
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
20.7.2007
drożdży ekologicznych. Komisja powinna zezwolić na
wykorzystanie produktów i substancji oraz zadecydować
co do metod stosowanych w rolnictwie ekologicznym
i w trakcie przetwarzania żywności ekologicznej.
(16)
Ponieważ ekologiczny chów zwierząt jest działalnością
powiązaną z użytkami rolniczymi, zwierzęta powinny
mieć, jeżeli jest to możliwe, dostęp do otwartej przestrzeni
lub pastwisk.
(8)
Należy w większym stopniu ułatwić rozwój produkcji
ekologicznej, w szczególności poprzez wspieranie wyko-
rzystania nowych, lepiej dostosowanych do potrzeb
produkcji ekologicznej technik i substancji.
(17)
Ekologiczny chów zwierząt powinien opierać się na
zasadzie poszanowania wysokich standardów dotyczących
dobrostanu zwierząt, zaspokajać potrzeby związane z try-
bem życia danego gatunku zwierząt, a zarządzanie
w odniesieniu do zdrowia zwierząt powinno opierać się
na zapobieganiu chorobom. W związku z powyższym
szczególną uwagę należy zwrócić na warunki w pomie-
szczeniach dla zwierząt, praktyki hodowlane i obsadę
zwierząt. Ponadto należy wybierać rasy zwierząt, zwracając
uwagę na zdolność zwierząt do przystosowania się do
lokalnych warunków. Przepisy wykonawcze dotyczące
produkcji zwierzęcej i produkcji w sektorze akwakultury
powinny gwarantować co najmniej zgodność z przepisami
Europejskiej konwencji o ochronie zwierząt hodowlanych
i gospodarskich i następującymi po niej zaleceniami stałego
komitetu (T-AP).
(9)
Organizmy modyfikowane genetycznie i wyprodukowane
z nich lub z ich zastosowaniem produkty nie są zgodne
z koncepcją produkcji ekologicznej i sposobem, w jaki
konsumenci postrzegają produkty rolnictwa ekologicznego.
Z tego względu nie powinny być one stosowane w rolnic-
twie ekologicznym lub w trakcie przetwarzania produktów
rolnictwa ekologicznego.
(10)
Należy dążyć do tego, by w produktach rolnictwa
ekologicznego występowało jak najmniej organizmów
modyfikowanych genetycznie. Istniejące wartości progowe
obowiązujące dla znakowania stanowią pułapy odnoszące
się wyłącznie do przypadkowego i nieuniknionego pod
względem technicznym występowania organizmów zmo-
dyfikowanych genetycznie.
(18)
Celem systemu ekologicznej produkcji zwierzęcej powinno
być to, aby w pełnym cyklu produkcyjnym różnych
gatunków zwierząt znalazły się wyłącznie zwierzęta
pochodzące z chowu ekologicznego. Dlatego system ten
powinien wspierać wzbogacanie materiału genetycznego
zwierząt chowanych zgodnie z zasadami ekologicznego
chowu i przyczyniać się do zwiększenia samodzielności
sektora, gwarantując w ten sposób jego rozwój.
(11)
Rolnictwo ekologiczne powinno funkcjonować przede
wszystkim w oparciu o zasoby odnawialne, w ramach
systemów rolniczych zorganizowanych na poziomie lokal-
nym. W celu ograniczenia zużycia zasobów nieodnawial-
nych odpady i produkty uboczne pochodzenia roślinnego
i zwierzęcego powinny być poddawane recyklingowi, który
umożliwia uzyskanie substancji odżywczych do nawożenia
gleby.
(19)
Ekologiczne produkty przetworzone powinny być produ-
kowane przy użyciu takich metod przetwarzania, które
gwarantują przestrzeganie zasad produkcji ekologicznej
i utrzymanie zasadniczych cech produktu na wszystkich
etapach produkcji.
(12)
Ekologiczna produkcja roślinna powinna przyczyniać się
do utrzymywania i zwiększania żyzności gleby, a także
zapobiegać jej erozji. Rośliny powinny być nawożone
poprzez ekosystem gleby, a nie za pomocą dodawanych do
gleby nawozów rozpuszczalnych.
(20)
Żywność przetworzona powinna być oznaczona jako
ekologiczna, wyłącznie jeżeli wszystkie lub niemal wszyst-
kie składniki pochodzenia rolnego są ekologiczne. Należy
jednak ustanowić szczególne przepisy dotyczące znakowa-
nia żywności przetworzonej zawierającej składniki rolne,
których nie można otrzymać ekologicznie, np. produkty
myślistwa i rybactwa. Ponadto w celu informowania
konsumentów, zapewnienia przejrzystości rynku i przyczy-
nienia się do stosowania składników pochodzących z rol-
nictwa ekologicznego należy pod pewnymi warunkami
umożliwić odniesienie do produkcji ekologicznej w wykazie
składników.
(13)
Podstawowymi elementami systemu zarządzania ekolo-
giczną produkcją roślinną są: zarządzanie żyznością gleby,
wybór gatunków i odmian, wieloletni płodozmian, recy-
kling substancji organicznych i odpowiednie techniki
uprawy. Dodatkowe nawozy, środki poprawiające żyzność
gleby i środki ochrony roślin powinny być używane
wyłącznie w przypadku, gdy ich użycie jest zgodne z celami
i zasadami produkcji ekologicznej.
(14)
Produkcja zwierzęca ma podstawowe znaczenie w organi-
zacji produkcji rolnej w gospodarstwach ekologicznych,
ponieważ dostarcza ona materii organicznej i substancji
odżywczych dla uprawianej gleby, przyczyniając się w ten
sposób do poprawy stanu gleby i zrównoważonego
rozwoju rolnictwa.
(21)
Aby umożliwić dostosowanie norm i wymogów ekologicz-
nych do lokalnych warunków klimatycznych lub geogra-
ficznych, szczególnych praktyk hodowlanych i stopnia
rozwoju, należy stworzyć możliwość elastycznego podej-
ścia do zasad produkcji. Powinno to umożliwić stosowanie
odstępstw od tych zasad, jednak wyłącznie w stopniu
ograniczonym przez szczególne warunki określone w pra-
wodawstwie Wspólnoty.
(15)
Aby uniknąć zanieczyszczenia środowiska, a w szczegól-
ności zasobów naturalnych, takich jak gleba i woda,
ekologiczna produkcja zwierzęca powinna być z zasady
powiązana z użytkami rolniczymi, odpowiednimi wielo-
letnimi systemami płodozmianu i żywieniem zwierząt
ekologicznymi paszami, wytworzonymi przez dane gos-
podarstwo lub przez sąsiadujące z nim gospodarstwa
ekologiczne.
(22)
Ważną kwestią jest utrzymanie zaufania konsumentów do
produktów rolnictwa ekologicznego. Z tego względu
wyjątki od wymogów mających zastosowanie do produkcji
ekologicznej powinny ograniczać się wyłącznie do takich
przypadków, w których zastosowanie odstępstw od zasad
produkcji zostanie uznane za uzasadnione.
20.7.2007
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 189/3
(23)
W celu ochrony konsumentów i uczciwej konkurencji
terminy używane do oznaczania produktów rolnictwa
ekologicznego powinny podlegać ochronie, tak aby nie
mogły być używane do oznaczania produktów nieekolo-
gicznych w obrębie Wspólnoty i niezależnie od języka.
Ochronie powinny podlegać także zwyczajowe pochodne
tych określeń i ich wersje skrócone, bez względu na to, czy
są one używane osobno czy łącznie.
(31)
Aby zagwarantować, że produkty rolnictwa ekologicznego
są wytwarzane zgodnie z wymogami ustanowionymi na
mocy wspólnotowych ram prawnych dotyczących produk-
cji ekologicznej, działania podejmowane przez podmioty
gospodarcze na każdym etapie produkcji, przygotowania
i dystrybucji produktów ekologicznych powinny być
kontrolowane w ramach systemu kontroli ustanowionego
i zarządzanego zgodnie z zasadami określonymi w rozpo-
rządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli
urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgod-
ności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami
dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (
1
).
(24)
Aby sytuacja na rynku wspólnotowym była jasna dla
konsumentów, należy wprowadzić obowiązek umieszcza-
nia logo UE na wszystkich pakowanych żywnościowych
produktach rolnictwa ekologicznego wytwarzanych we
Wspólnocie. Ponadto należy umożliwić dobrowolne umie-
szczanie logo UE w przypadku niepakowanych produktów
rolnictwa ekologicznego wytwarzanych we Wspólnocie lub
wszelkich produktach rolnictwa ekologicznego importowa-
nych z państw trzecich.
(32)
W niektórych przypadkach stosowanie wymogów doty-
czących zgłoszeń i kontroli w odniesieniu do niektórych
rodzajów podmiotów gospodarczych zajmujących się
handlem detalicznym, takich jak podmioty sprzedające
produkty bezpośrednio konsumentom lub użytkownikom
końcowym, może wydawać się nieproporcjonalne. Należy
zatem umożliwić państwom członkowskim zwolnienie
takich podmiotów gospodarczych z obowiązku spełnienia
wymienionych wymogów. W celu uniknięcia nadużyć jest
jednak konieczne wyłączenie ze zwolnienia tych podmio-
tów gospodarczych zajmujących się handlem detalicznym,
które produkują, przygotowują lub składują produkty
inaczej niż za pośrednictwem punktu sprzedaży, które
importują produkty rolnictwa ekologicznego lub które
zawarły ze stroną trzecią umowę o wykonanie wspomnia-
nych czynności.
(25)
Uważa się jednak za wskazane ograniczenie stosowania
logo UE do produktów zawierających wyłącznie lub niemal
wyłącznie składniki pochodzące z rolnictwa ekologicznego,
by nie wprowadzać konsumentów w błąd co do ekologicz-
nego charakteru całego produktu. Dlatego też nie należy
zezwalać na stosowanie tego logo do znakowania produk-
tów wytworzonych w okresie konwersji lub przetworzo-
nych środków spożywczych, w których mniej niż 95 %
składników pochodzenia rolnego to składniki pochodzące
z rolnictwa ekologicznego.
(26)
Logo UE w żadnym wypadku nie uniemożliwia stosowania
wraz z nim logo krajowych lub prywatnych.
(33)
Wprowadzanie na rynek Wspólnoty importowanych
produktów rolnictwa ekologicznego jako produktów
rolnictwa ekologicznego powinno być dozwolone pod
warunkiem, że zostały one wyprodukowane zgodnie
z zasadami produkcji i podlegały takim mechanizmom
kontroli, które są zgodne lub równoważne z mechanizmami
ustanowionymi w prawodawstwie Wspólnoty. Ponadto
produkty importowane w ramach równoważnego systemu
powinny posiadać świadectwo wydane przez właściwy
organ lub uznany organ kontrolny lub jednostkę kontrolną
państwa trzeciego, którego to dotyczy.
(27)
Ponadto, by uniknąć oszustw i możliwych nieporozumień
wśród konsumentów co do pochodzenia produktu ze
Wspólnoty lub spoza niej, w każdym przypadku zastoso-
wania logo UE należy informować konsumentów o miejscu
wytworzenia nieprzetworzonych produktów rolnych będą-
cych składnikami danego produktu.
(28)
Wspólnotowe zasady powinny propagować zharmonizo-
waną koncepcję produkcji ekologicznej. Właściwe organy,
w tym organy kontrolne i jednostki kontrolne, powinny
powstrzymywać się od podejmowania działań, które
mogłyby przeszkadzać w swobodnym przepływie produk-
tów spełniających wymogi, które to produkty zostały
zatwierdzone przez organ lub jednostkę mające siedzibę
w innym państwie członkowskim. W szczególności nie
należy wymagać żadnych dodatkowych kontroli ani
nakładać dodatkowych obciążeń finansowych.
(34)
Ocena równoważności importowanych produktów
powinna uwzględniać międzynarodowe normy ustano-
wione w Kodeksie żywnościowym (
Codex Alimentarius
).
(35)
Uznaje się, że właściwe jest utrzymanie wykazu państw
trzecich uznanych przez Komisję za państwa posiadające
takie normy produkcji i mechanizmy kontroli, które są
równoważne normom i mechanizmom przewidzianym
w prawodawstwie Wspólnoty. W przypadku państw, które
nie znajdują się w wymienionym wykazie, Komisja
powinna sporządzić wykaz organów kontrolnych i jedno-
stek kontrolnych uznawanych za właściwe do wykonywa-
nia zadań związanych z zagwarantowaniem kontroli
i wydawaniem świadectw w zainteresowanych państwach
trzecich.
(29)
W celu zapewnienia spójności z prawodawstwem Wspól-
noty dotyczącym innych dziedzin w przypadku produkcji
roślinnej i zwierzęcej państwom członkowskim należy
zezwolić na stosowanie na swoim terytorium zasad
bardziej rygorystycznych niż wspólnotowe zasady doty-
czące produkcji ekologicznej, jeżeli zasady te stosuje się
również do produkcji nieekologicznej oraz jeżeli są one
zgodne z prawem wspólnotowym.
(36)
W celu zebrania wiarygodnych danych koniecznych do
wykonania rozporządzenia i przeprowadzenia związanych
z nim dalszych działań, które to dane mogą również służyć
producentom, operatorom rynku i decydentom politycz-
nym, należy zgromadzić odpowiednie informacje statys-
tyczne. Konieczne w tym przypadku informacje
statystyczne należy określić w kontekście wspólnotowego
programu statystycznego.
(30)
Stosowanie w produkcji ekologicznej organizmów mody-
fikowanych genetycznie (GMO) jest zabronione. Mając na
uwadze klarowność i spójność, jeżeli dany produkt należy
oznaczyć jako zawierający GMO, składający się z GMO lub
wyprodukowany z GMO, umieszczanie na nim etykiety
stwierdzającej, że jest ekologiczny, nie powinno być
możliwe.
(
1
) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, str. 1.
L 189/4
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
20.7.2007
(37)
Początek stosowania niniejszego rozporządzenia należy
określić w taki sposób, aby Komisja miała wystarczająco
dużo czasu na przyjęcie środków koniecznych do jego
wykonania.
d) wegetatywny materiał rozmnożeniowy i nasiona do celów
uprawy.
Produkty myślistwa i rybactwa pochodzące od dzikich zwierząt
nie są uznawane za produkcję ekologiczną.
(38)
Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządze-
nia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/
468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki
wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych
Komisji (
1
).
Niniejsze rozporządzenie stosuje się także do drożdży przezna-
czonych do spożycia lub używanych jako pasza.
(39)
Ze względu na dynamiczny rozwój sektora rolnictwa
ekologicznego pewne wysoce wrażliwe kwestie związane
z metodami produkcji ekologicznej oraz potrzebę zapew-
nienia sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego
i systemu kontroli właściwe jest umożliwienie w przyszłości
przeglądu przepisów wspólnotowych dotyczących rolnic-
twa ekologicznego, biorąc pod uwagę doświadczenie
zdobyte podczas ich stosowania.
3. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do każdego podmiotu
gospodarczego zaangażowanego w działania na każdym etapie
produkcji, przygotowania i dystrybucji dotyczących produktów
określonych w ust. 2.
Przepisom niniejszego rozporządzenia nie podlega jednak
żywienie zbiorowe. Państwa członkowskie mogą stosować
krajowe przepisy lub – w przypadku ich braku – prywatne
normy dotyczące znakowania i kontroli produktów przygoto-
wywanych przez zakłady żywienia zbiorowego, o ile wspom-
niane przepisy są zgodne z prawem wspólnotowym.
(40)
Do czasu przyjęcia szczegółowych wspólnotowych zasad
produkcji dotyczących pewnych gatunków zwierząt, roślin
wodnych oraz glonów jednokomórkowych, państwa człon-
kowskie powinny mieć możliwość stosowania krajowych
norm lub, w przypadku ich braku, norm ustalonych przez
prywatne przedsiębiorstwa, przyjętych lub uznawanych
przez państwa członkowskie,
4. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla
innych przepisów wspólnotowych lub krajowych, w zgodności
z prawem wspólnotowym dotyczącym produktów wymienio-
nych w tym artykule i obejmującym przepisy dotyczące
produkcji, przygotowania, obrotu, znakowania i kontroli,
w tym przepisy w zakresie środków spożywczych i żywienia
zwierząt.
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
TYTUŁ I
CEL, ZAKRES ZASTOSOWANIA I DEFINICJE
Artykuł 2
Artykuł 1
Cel i zakres zastosowania
Definicje
1. Niniejsze rozporządzenie stanowi podstawę trwałego roz-
woju produkcji ekologicznej przy jednoczesnym zapewnieniu
skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego, zagwaranto-
waniu uczciwej konkurencji, zapewnieniu zaufania konsumen-
tów oraz ochronie ich interesów.
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące
definicje:
a) „produkcja ekologiczna” oznacza stosowanie metody
produkcji zgodnej z zasadami określonymi w niniejszym
rozporządzeniu na wszystkich etapach produkcji, przy-
gotowania i dystrybucji;
Ustanawia ono wspólne cele i zasady będące fundamentem
przepisów wydanych na podstawie tego rozporządzenia w zakre-
sie:
b) „etapy produkcji, przygotowania i dystrybucji” oznaczają
każdy etap, począwszy od produkcji wstępnej produktu
ekologicznego aż do przechowywania, przetwarzania,
transportu, sprzedaży lub zaopatrzenia ostatecznego kon-
sumenta, jak również – w stosownych przypadkach –
znakowanie, reklamę, import, eksport oraz działania
podwykonawcze;
a) wszystkich etapów produkcji, przygotowania i dystrybucji
produktów rolnictwa ekologicznego oraz ich kontroli;
b) stosowania na etykietach i w reklamach oznaczeń odno-
szących się do produkcji ekologicznej.
2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do następujących
produktów rolnych, w tym pochodzących z akwakultury,
wprowadzonych na rynek lub takich, które mają być wprowa-
dzone na rynek:
c) „ekologiczny” oznacza pochodzący z produkcji ekologicz-
nej lub z nią związany;
a) żywe lub nieprzetworzone produkty rolne;
d) „podmiot gospodarczy” oznacza osoby fizyczne lub prawne
odpowiedzialne za zapewnienie, że przedsiębiorstwo
ekologiczne pozostające pod ich kontrolą spełnia wymogi
określone w niniejszym rozporządzeniu;
b) przetworzone produkty rolne przeznaczone do spożycia;
c) pasze;
(
1
) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/
512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11).
e) „produkcja roślinna” oznacza produkcję produktów rolnych
pochodzenia roślinnego, w tym pozyskiwanie w celach
handlowych produktów z roślin dziko rosnących;
20.7.2007
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 189/5
f)
„produkcja zwierzęca” oznacza chów zwierząt domowych
lub udomowionych zwierząt lądowych (w tym owadów);
nadano to uprawnienie; definicja obejmuje w razie koniecz-
ności również odpowiedni organ państwa trzeciego;
g) stosuje się definicję „akwakultury” podaną w rozporządze-
niu Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r.
w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego (
1
);
o) „organ kontrolny” oznacza organ administracji publicznej
państwa członkowskiego, któremu właściwy organ
powierzył – w całości lub częściowo – swoje uprawnienie
do inspekcji i certyfikacji w zakresie produkcji ekologicznej
zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia; definicja
obejmuje w razie konieczności również odpowiedni organ
państwa trzeciego lub odpowiedni organ działający w pań-
stwie trzecim;
h) „konwersja” oznacza przejście z rolnictwa nieekologicznego
na rolnictwo ekologiczne w danym okresie, w trakcie
którego stosowano przepisy dotyczące produkcji ekolo-
gicznej;
i)
„przygotowanie” oznacza czynności konserwowania lub
przetwarzania produktów rolnictwa ekologicznego włącz-
nie z ubojem i rozbiorem produktów zwierzęcych, a także
pakowanie, znakowanie lub wprowadzanie zmian w ozna-
kowaniu odnoszącym się do ekologicznej metody produk-
cji;
p) „jednostka certyfikująca” oznacza niezależną prywatną
stronę trzecią dokonującą inspekcji i certyfikacji w zakresie
produkcji ekologicznej zgodnie z przepisami niniejszego
rozporządzenia; definicja obejmuje w razie konieczności
również odpowiedni organ państwa trzeciego lub odpo-
wiedni organ działający w państwie trzecim;
j) stosuje się definicje „żywności”, „paszy” i „wprowadzania na
rynek” zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r.
ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żyw-
nościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeń-
stwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie
bezpieczeństwa żywności (
2
);
q) „znak zgodności” oznacza potwierdzenie zgodności z okreś-
lonymi normami lub z innymi dokumentami normatyw-
nymi w formie znaku;
r) stosuje się definicję „składników” zawartą w art. 6 ust. 4
dyrektywy 2000/13/WE;
s) stosuje się definicje „środków ochrony roślin” zawartą
w dyrektywie Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r.
dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony
roślin (
4
);
k) „znakowanie” oznacza wszelkie terminy, słowa, dane
szczegółowe, znaki towarowe, nazwy firmowe, ilustracje
lub symbole powiązane z wszelkimi opakowaniami
i umieszczane na nich, a także na dokumentach,
materiałach informacyjnych, etykietach, tabliczkach, pierś-
cieniach lub opaskach towarzyszących produktowi lub
odnoszących się do niego;
t) stosuje się definicję „organizmu zmodyfikowanego gene-
tycznie (GMO)” zawartą w dyrektywie 2001/18/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca
2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska
organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylającej
dyrektywę Rady 90/220/EWG (
5
) i który nie jest uzyskany
innymi technikami modyfikacji genetycznych objętymi
wykazem w załączniku I.B do tej dyrektywy;
l) stosuje się definicje „paczkowanych środków spożywczych”
zawarte w art. 1 ust. 3 lit. b) dyrektywy 2000/13/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r.
w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich
w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków
spożywczych (
3
);
u) „wyprodukowany z GMO” oznacza pochodzący, w całości
lub częściowo, z GMO, ale niezawierający GMO ani
nieskładający się z GMO;
m) „reklama” oznacza wszelkie publiczne przedstawianie
w każdej postaci innej niż etykieta, mające wywrzeć wpływ
lub kształtować postawę, przekonania lub zachowanie lub
mogące oddziaływać w taki sposób, w celu bezpośredniego
lub pośredniego promowania sprzedaży produktów rolnic-
twa ekologicznego;
v) „wyprodukowany przy użyciu GMO” oznacza wytworzony
przy użyciu GMO jako ostatniego żywego organizmu
w procesie produkcji, ale niezawierający GMO ani
nieskładający się z GMO, ani nie wyprodukowany z GMO;
n) „właściwy organ” oznacza główny organ państwa człon-
kowskiego uprawniony do organizowania oficjalnych
kontroli w zakresie produkcji ekologicznej zgodnie z prze-
pisami niniejszego rozporządzenia lub inny organ, któremu
w) stosuje się definicję „dodatków paszowych” zawartą
w rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Euro-
pejskiego i Rady z dnia 22 sierpnia 2003 r. w sprawie
dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (
6
);
(
1
) Dz.U. L 223 z 15.8.2006, str. 1.
(
2
) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 575/2006 (Dz.U. L 100
z 8.4.2006, str. 3).
(
3
) Dz.U. L 109 z 6.5.2000, str. 29. Dyrektywa ostatnio zmieniona
dyrektywą Komisji 2006/142/WE (Dz.U. L 368 z 23.12.2006,
str. 110).
(
4
) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona
dyrektywą Komisji 2007/31/WE (Dz.U. L 140 z 1.6.2007, str. 44).
(
5
) Dz.U. L 106 z 17.4.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione
rozporządzeniem (WE) nr 1830/2003 (Dz.U. L 268 z 18.10.2003,
str. 24).
(
6
) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 29. Rozporządzenie zmienione
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 378/2005 (Dz.U. L 59
z 5.3.2005, str. 8).
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Rozp. UE B, marketing rolnictwo, akty, Akty prawne

Tematy