Rozporzadzenie 2012 DPS(1), Dietetyka, Dietetyka wieku dojrzałego

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 27 sierpnia 2012 r.
Poz. 964
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ
1)
z dnia 23 sierpnia 2012 r.
w sprawie domów pomocy społecznej
Na podstawie art. 57 ust. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362,
z późn. zm.
2)
) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) sposób funkcjonowania określonych typów domów pomocy społecznej, zwanych dalej „domami”, i obowiązujący stan-
dard podstawowych usług świadczonych przez domy;
2) wzór wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie domu;
3) tryb kierowania i przyjmowania osób ubiegających się o przyjęcie do domu.
§ 2. 1. Dom funkcjonuje w sposób zapewniający właściwy zakres usług, zgodny ze standardami określonymi dla danego
typu domu, w oparciu o indywidualne potrzeby mieszkańca domu.
2. W celu określenia indywidualnych potrzeb mieszkańca domu oraz zakresu usług, o których mowa w ust. 1, dom
powołuje zespoły terapeutyczno-opiekuńcze składające się w szczególności z pracowników domu, którzy bezpośrednio
zajmują się wspieraniem mieszkańców.
3. Do podstawowych zadań zespołów terapeutyczno-opiekuńczych należy opracowywanie indywidualnych planów
wsparcia mieszkańców oraz wspólna realizacja tych planów z mieszkańcami.
4. Indywidualny plan wsparcia powinien być przygotowany w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia mieszkańca do
domu.
§ 3. 1. Dom funkcjonuje w oparciu o indywidualne plany wsparcia mieszkańca domu, opracowywane z jego udziałem,
jeżeli udział ten jest możliwy ze względu na stan zdrowia i gotowość uczestnictwa w nim mieszkańca.
2. Działania wynikające z indywidualnego planu wsparcia mieszkańca domu koordynuje pracownik domu, zwany dalej
„pracownikiem pierwszego kontaktu”, wskazany przez mieszkańca domu, jeżeli wybór ten jest możliwy ze względu na jego
stan zdrowia i organizację pracy domu.
3. Pracownicy pierwszego kontaktu działają w ramach zespołów terapeutyczno-opiekuńczych.
§ 4. 1. Strukturę organizacyjną i szczegółowy zakres zadań poszczególnych typów domów określa opracowany przez
dyrektora domu regulamin organizacyjny, przyjęty przez zarząd jednostki samorządu terytorialnego, a w przypadku domu
gminnego – przez wójta, burmistrza lub prezydenta.
2. W przypadku gdy prowadzącym dom jest podmiot niepubliczny, regulamin organizacyjny ustala ten podmiot.
1)
Minister Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – zabezpieczenie społeczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Pracy i Poli-
tyki Społecznej (Dz. U. Nr 248, poz. 1485).
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 202, poz. 1551, Nr 219, poz. 1706 i Nr 221,
poz. 1738, z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 40, poz. 229, Nr 81, poz. 527, Nr 125, poz. 842 i Nr 217, poz. 1427, z 2011 r. Nr 81, poz. 440,
Nr 106, poz. 622 i Nr 149, poz. 887 oraz z 2012 r. poz. 579.
Dziennik Ustaw
– 2 –
Poz. 964
§ 5. 1. Dom, niezależnie od typu, świadczy usługi:
1) w zakresie potrzeb bytowych, zapewniając:
a) miejsce zamieszkania,
b) wyżywienie,
c) odzież i obuwie,
d) utrzymanie czystości;
2) opiekuńcze, polegające na:
a) udzielaniu pomocy w podstawowych czynnościach życiowych,
b) pielęgnacji,
c) niezbędnej pomocy w załatwianiu spraw osobistych;
3) wspomagające, polegające na:
a) umożliwieniu udziału w terapii zajęciowej,
b) podnoszeniu sprawności i aktywizowaniu mieszkańców domu,
c) umożliwieniu zaspokojenia potrzeb religijnych i kulturalnych,
d) zapewnieniu warunków do rozwoju samorządności mieszkańców domu,
e) stymulowaniu nawiązywania, utrzymywania i rozwijania kontaktu z rodziną i społecznością lokalną,
f) działaniu zmierzającym do usamodzielnienia mieszkańca domu, w miarę jego możliwości,
g) pomocy usamodzielniającemu się mieszkańcowi domu w podjęciu pracy, szczególnie mającej charakter terapeutycz-
ny, jeżeli mieszkaniec spełnia warunki do takiego usamodzielnienia,
h) zapewnieniu bezpiecznego przechowywania środków pieniężnych i przedmiotów wartościowych,
i) finansowaniu mieszkańcowi domu nieposiadającemu własnego dochodu wydatków na niezbędne przedmioty osobi-
stego użytku, w kwocie nieprzekraczającej 30% zasiłku stałego, o którym mowa w art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia
12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, zwanej dalej „ustawą”,
j) zapewnieniu przestrzegania praw mieszkańców domu oraz zapewnieniu mieszkańcom dostępności do informacji
o tych prawach,
k) sprawnym wnoszeniu i załatwianiu skarg i wniosków mieszkańców domu.
2. Dom dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, poza usługami, o których mowa w ust. 1, w zakresie
potrzeb edukacyjnych zapewnia:
1) pobieranie nauki;
2) uczestnictwo w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych;
3) naukę i wychowanie przez doświadczenia życiowe.
3. W domu dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie dopuszcza się pobyt osób, które ukończyły 30 rok
życia, jeżeli mają małą zdolność adaptacji do nowego otoczenia i przebywają w tym domu ponad pięć lat.
4. Dyrektor domu, w porozumieniu z osobą zainteresowaną, jej rodziną albo przedstawicielem ustawowym, po zasięg-
nięciu opinii psychologa, wnioskuje o pozostawienie osoby, o której mowa w ust. 3, w domu dla dzieci i młodzieży niepeł-
nosprawnych intelektualnie.
§ 6. 1. Dom uznaje się za spełniający warunki, jeżeli:
1) w zakresie usług bytowych:
a) budynek i jego otoczenie nie mają barier architektonicznych,
b) budynek wielokondygnacyjny ma zainstalowaną windę dostosowaną do potrzeb osób niepełnosprawnych; w przy-
padku domów, o których mowa w art. 56 pkt 3–5 ustawy, zalecana jest winda dostosowana do potrzeb osób niepełno-
sprawnych,
c) budynek jest wyposażony w system przyzywowo-alarmowy i system alarmu przeciwpożarowego,
d) liczba miejsc w nowo powstającym domu jest nie większa niż 100;
Dziennik Ustaw
– 3 –
Poz. 964
2) znajdują się w nim następujące pomieszczenia:
a) pokoje mieszkalne jednoosobowe i wieloosobowe,
b) pokoje dziennego pobytu,
c) jadalnia,
d) gabinet medycznej pomocy doraźnej,
e) pomieszczenia do terapii i rehabilitacji,
f) kuchenka pomocnicza,
g) pomieszczenie pomocnicze do prania i suszenia,
h) palarnia, jeżeli wśród mieszkańców domu są osoby palące,
i) pokój gościnny,
j) miejsce kultu religijnego zgodne z wyznaniem mieszkańca domu, jeżeli nie ma on możliwości uczestniczenia w na-
bożeństwach poza domem,
k) inne pomieszczenia techniczne służące zaspokajaniu potrzeb sanitarnych mieszkańców domu;
3) pokój mieszkalny:
a) jednoosobowy ma powierzchnię nie mniejszą niż 9 m
2
,
b) wieloosobowy ma powierzchnię nie mniejszą niż 6 m
2
na osobę i:
– w przypadku osób poruszających się samodzielnie – jest przeznaczony dla nie więcej niż trzech osób,
– w przypadku osób leżących – jest przeznaczony dla nie więcej niż czterech osób,
c) jest wyposażony w łóżko lub tapczan, szafę, stół, krzesła, szafkę nocną dla każdego mieszkańca domu oraz odpo-
wiednią do liczby osób mieszkających w pokoju liczbę wyprowadzeń elektrycznych; w domach, o których mowa
w art. 56 pkt 5 ustawy, wyprowadzenia elektryczne są zabezpieczone przed dostępem dzieci
– przy czym pokój uznaje się za spełniający wymagane normy, o których mowa w lit. a i b, jeżeli odstępstwo od tych
norm poniżej wymaganej wartości nie jest większe niż 5%;
4) w zakresie warunków sanitarnych:
a) liczba łazienek zapewnia możliwość korzystania z każdej przez nie więcej niż pięć osób, a w przypadku toalet przez
nie więcej niż cztery osoby; jeżeli liczba osób leżących przekracza 50% ogólnej liczby mieszkańców domu, dopusz-
cza się zmniejszenie liczby tych pomieszczeń o 25%,
b) łazienki i toalety są przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych,
c) w nowo powstającym domu na pokój przypadają jedna toaleta oraz łazienka, w której wyposażeniu znajduje się wan-
na lub prysznic;
5) pomieszczenia mieszkalne domu są czyste, sprzątane w miarę potrzeby, nie rzadziej niż raz dziennie, estetyczne i wolne
od nieprzyjemnych zapachów;
6) w zakresie wyżywienia i organizacji posiłków:
a) mieszkańcom domu zapewnia się co najmniej 3 posiłki dziennie, a w przypadku domów, o których mowa w art. 56
pkt 5 ustawy, co najmniej 4 posiłki dziennie,
b) zapewnia się wybór zestawu posiłków lub możliwość otrzymania posiłku dodatkowego oraz posiłku dietetycznego,
zgodnie ze wskazaniem lekarza,
c) dla każdego z posiłków czas wydawania wynosi 2 godziny, z tym że ostatni posiłek jest podawany nie wcześniej niż
o godz. 18
00
,
d) podstawowe produkty żywnościowe oraz napoje są dostępne przez całą dobę,
e) mieszkaniec może spożywać posiłki w pokoju mieszkalnym,
f) w razie potrzeby mieszkaniec jest karmiony;
7) mieszkańcom domu nieposiadającym własnej odzieży i obuwia oraz możliwości ich zakupienia z własnych środków
zapewnia się odzież i obuwie odpowiedniego rozmiaru, dostosowane do ich potrzeb i pory roku, utrzymane w czystości
i wymieniane w razie potrzeby, w tym:
a) odzież całodzienną – co najmniej dwa zestawy,
Dziennik Ustaw
– 4 –
Poz. 964
b) odzież zewnętrzną: płaszcz lub kurtkę – co najmniej jeden zestaw,
c) bieliznę dzienną – co najmniej 4 komplety,
d) bieliznę nocną – co najmniej 2 komplety,
e) co najmniej jedną parę obuwia oraz pantofle domowe
– przy czym w przypadku mieszkańców leżących zaopatrywanie w odzież i obuwie dostosowuje się do potrzeb wynika-
jących z ich stanu zdrowia;
8) mieszkańcom domu zapewnia się pomoc w utrzymaniu higieny osobistej, a w przypadku gdy sami nie są w stanie za-
pewnić sobie środków czystości i środków higienicznych, zapewnia się im w szczególności:
a) w miarę potrzeby: mydło, pastę i szczoteczkę do mycia zębów oraz środki piorące, szampon do mycia włosów, a dla
mężczyzn i starszych chłopców – przybory do golenia,
b) co najmniej dwie sztuki ręczników, zmienianych w miarę potrzeby, nie rzadziej niż raz na tydzień,
c) pościel, zmienianą w miarę potrzeby, nie rzadziej niż raz na dwa tygodnie;
9) dzieci mają zapewnione zabawki odpowiednie do ich wieku i sprawności;
10) w zakresie usług opiekuńczych i wspomagających zapewnia się mieszkańcom domu:
a) świadczenie pracy socjalnej,
b) organizację terapii zajęciowej w pracowniach terapii, a w przypadku osób przebywających w domach, o których
mowa w art. 56 pkt 3 i 4 ustawy, również w warsztatach terapii zajęciowej,
c) możliwość korzystania z biblioteki lub punktu bibliotecznego oraz codziennej prasy, a także możliwość zapoznania
się z przepisami prawnymi dotyczącymi domów,
d) organizację świąt i uroczystości okazjonalnych oraz umożliwia się udział w imprezach kulturalnych i turystycznych,
e) możliwość kontaktu z kapłanem i udział w praktykach religijnych, zgodnie z wyznaniem mieszkańca domu,
f) regularny kontakt z dyrektorem domu w określonych dniach tygodnia i godzinach, podanych do wiadomości w do-
stępnym miejscu,
g) sprawienie pogrzebu, zgodnie z wyznaniem zmarłego mieszkańca domu.
2. Warunkiem efektywnej realizacji usług opiekuńczych i wspomagających jest:
1) zatrudnianie w pełnym wymiarze czasu pracy nie mniej niż dwóch pracowników socjalnych na stu mieszkańców domu;
2) zapewnianie mieszkańcom domu kontaktu z psychologiem, a w przypadku mieszkańców domu przebywających w do-
mach, o których mowa w art. 56 pkt 3 ustawy, również z psychiatrą;
3) posiadanie wskaźnika zatrudnienia pracowników zespołu terapeutyczno-opiekuńczego, zatrudnionych w pełnym wy-
miarze czasu pracy w odpowiednim typie domu dla:
a) osób w podeszłym wieku – nie mniej niż 0,4 na jednego mieszkańca domu,
b) osób przewlekle somatycznie chorych – nie mniej niż 0,6 na jednego mieszkańca domu,
c) osób przewlekle psychicznie chorych – nie mniej niż 0,5 na jednego mieszkańca domu,
d) osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie – nie mniej niż 0,5 na jednego mieszkańca domu,
e) dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie – nie mniej niż 0,6 na jednego mieszkańca domu,
f) osób niepełnosprawnych fizycznie – nie mniej niż 0,5 na jednego mieszkańca domu
– przy czym przy ustalaniu wskaźników zatrudnienia uwzględnia się również wolontariuszy, stażystów, praktykantów
oraz osoby odbywające służbę zastępczą w domu, jeżeli pracują bezpośrednio z mieszkańcami domu; przy wyliczaniu
wskaźnika udział tych osób nie może przekroczyć 30% ogólnej liczby osób zatrudnionych w zespole terapeutyczno-
-opiekuńczym;
4) uczestniczenie pracowników zespołu terapeutyczno-opiekuńczego co najmniej raz na dwa lata w organizowanych przez
dyrektora domu szkoleniach na temat praw mieszkańca domu oraz kierunków prowadzonej terapii, a także metod pracy
z mieszkańcami.
Dziennik Ustaw
– 5 –
Poz. 964
§ 7. Podmiot występujący o zezwolenie na prowadzenie domu składa wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie
domu pomocy społecznej, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia.
§ 8. 1. Do domu kieruje się na podstawie:
1) pisemnego wniosku osoby ubiegającej się o skierowanie do domu, zwanej dalej „osobą ubiegającą się”, złożonego do
ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na jej miejsce zamieszkania lub pobytu w dniu jej kierowania; za
zgodą osoby ubiegającej się lub jej przedstawiciela ustawowego wniosek może zgłosić inna osoba fizyczna lub prawna,
a także powiatowe centrum pomocy rodzinie lub ośrodek pomocy społecznej;
2) rodzinnego wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej
właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu osoby ubiegającej się w dniu jej kierowania, zawierającego
w szczególności pisemne stwierdzenie braku możliwości zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania
przez rodzinę i gminę.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, dołącza się:
1) decyzję o przyznaniu osobie ubiegającej się zasiłku stałego oraz jej pisemną zgodę na ponoszenie opłaty za pobyt w domu;
2) decyzję organu emerytalno-rentowego ustalającego wysokość emerytury lub renty oraz pisemną zgodę na ponoszenie
opłaty i na jej potrącanie przez właściwy organ emerytalno-rentowy ze świadczenia emerytalnego lub rentowego, zgod-
nie z odrębnymi przepisami;
3) oświadczenia o wysokości dochodu osoby ubiegającej się, małżonka, zstępnych przed wstępnymi zobowiązanych do
ponoszenia opłaty, oświadczenie o wysokości dochodu osoby małoletniej, w przypadku gdy opłatę będzie ponosić
przedstawiciel ustawowy;
4) zaświadczenie, o którym mowa w art. 22 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach
będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2012 r. poz. 400);
5) pisemną zgodę osoby ubiegającej się lub przedstawiciela ustawowego na potrącanie z zasiłku stałego opłaty za pobyt
w domu – w przypadku wyrażenia takiej zgody;
6) pisemną zgodę ośrodka pomocy społecznej na potrącanie z zasiłku stałego osoby ubiegającej się opłaty za pobyt w do-
mu – w przypadku skierowania do domu ponadgmninnego.
3. W przypadku gdy do domu kieruje się osobę na podstawie orzeczenia sądu, wydanie decyzji o skierowaniu do domu
nie wymaga przedłożenia dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2. Dokumenty te powinny zostać skompletowane w ter-
minie nieprzekraczającym trzech miesięcy od dnia wydania decyzji o skierowaniu do domu.
4. Dokumenty określone w ust. 1 i 2 kompletuje ośrodek pomocy społecznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. Ośrodek
ten wydaje decyzję o skierowaniu do domu, a w przypadku gdy osobę ubiegającą się kieruje się do domu o zasięgu ponad-
gminnym, dokumenty te ośrodek przekazuje do właściwego ze względu na siedzibę domu powiatowego centrum pomocy
rodzinie.
§ 9. W nagłych wypadkach, wynikających ze zdarzeń losowych, skierowanie i umieszczenie osoby w domu może nastą-
pić poza kolejnością oraz bez przedłożenia dokumentów, o których mowa w § 8 ust. 1 i 2. Dokumenty te powinny zostać
skompletowane przez ośrodek pomocy społecznej, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 1, w terminie trzech miesięcy od dnia
przyjęcia tej osoby do domu.
§ 10. Osoba ubiegająca się jest kierowana do domu na czas nieokreślony, chyba że wystąpi ona lub jej przedstawiciel
ustawowy z wnioskiem o skierowanie do domu na czas określony.
§ 11. Przed przyjęciem osoby do domu pracownik socjalny tego domu ustala jej aktualną sytuację w miejscu zamiesz-
kania lub pobytu, która stanowi podstawę indywidualnego planu wsparcia po przyjęciu tej osoby do domu.
§ 12. 1. Dyrektor domu zawiadamia pisemnie osobę ubiegającą się lub jej przedstawiciela ustawowego o terminie przy-
jęcia do domu.
2. Osobę, która przybyła do domu, przyjmuje dyrektor lub osoba przez niego wyznaczona.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Rozporzadzenie 2012 DPS(1), Dietetyka, Dietetyka wieku dojrzałego

Tematy