ROZPORZADZENIE I ZA ACZNIKI, kurs wychowawcy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Dz.U.97.57.358
ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 6 maja 1997 r.
w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach,
pływających, kąpiących się i uprawniających sporty wodne.
(Dz. U. z dnia 7 czerwca 1997 r.)
Na podstawie art. 54 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. Nr 25,
poz. 113 i Nr 137, poz. 639) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.
Rozporządzenie określa:
1) warunki bezpieczeństwa osób przebywających w górach oraz obowiązki osób prawnych i
fizycznych prowadzących w górach działalność w zakresie kultury fizycznej,
2) warunki bezpieczeństwa osób pływających, kąpiących się i uprawniających sporty wodne oraz
obowiązki osób prawnych i fizycznych prowadzących nad wodą działalność w tym zakresie.
Rozdział 2
Warunki bezpieczeństwa osób przebywających w górach
§ 2.
1. Rozporządzenie dotyczy terenów położonych na wysokości powyżej 600 m nad
poziomem morza (n.p.m.), których rzeźba terenu stwarza zagrożenie dla zdrowia i życia osób na nich
przebywających lub których zagospodarowanie rekreacyjno-sportowe kwalifikuje do uprawniania
turystyki, rekreacji ruchowej i sportu w górach.
2. Rozporządzenie dotyczy również terenów leżących poniżej 600 m n.p.m., których rzeźba
stwarza zagrożenie dla zdrowia i życia osób na nich przebywających lub których zagospodarowanie
rekreacyjno-sportowe kwalifikuje do uprawniania turystyki, rekreacji ruchowej i sportu w górach.
3. Do wykonywania zadań z zakresu ratownictwa górskiego upoważnione są Górskie Ochotnicze
Pogotowie Ratunkowe (GOPR) i Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (TOPR), każde w
swoim zakresie, oraz inne organizacje ratownicze, które wykonują obowiązki i uprawnienia GOPR za
zgodą Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki.
§ 3.
Zapewnienie bezpieczeństwa osób przebywających w górach przez osoby fizyczne i
prawne, prowadzące w górach działalność w zakresie kultury fizycznej polega na:
1) zagospodarowaniu i użytkowaniu terenów oraz eksploatacji urządzeń i obiektów - zgodnie z
warunkami bezpieczeństwa,
2) zapewnieniu w obiektach i na terenach, o których mowa w pkt 1, warunków do udzielania pomocy
przedlekarskiej w nagłych wypadkach osobom potrzebującym,
3) zapewnieniu w obiektach i na terenach, o których mowa w pkt 1, pomieszczeń dla GOPR lub
TOPR, a także zapewnieniu ratownikom GOPR lub TOPR, w czasie pełnienia służby,
korzystania poza kolejnością z kolei linowych lub wyciągów narciarskich.
§ 4.
Za stan i warunki bezpieczeństwa terenów i tras służących uprawianiu sportów zimowych,
znajdujących się przy kolejach linowych lub wyciągach narciarskich, odpowiadają właściciele tych
kolei i wyciągów.
§ 5.
W czasie prowadzenia działalności ratowniczej i związanego z nią transportu lub
działalności profilaktycznej GOPR współpracuje, a w miarę potrzeby może korzystać z pomocy, w
szczególności:
1) publicznych zakładów opieki zdrowotnej,
2) jednostek podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz Ministrowi Spraw Wewnętrznych i
Administracji,
3) administracji lasów państwowych oraz parków narodowych i krajobrazowych.
§ 6.
1. Szczegółowe warunki bezpieczeństwa tras i urządzeń przy uprawnianiu w okresie
zimowym sportów oraz rekreacji ruchowej w górach określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Zasady ostrzegania o niebezpieczeństwach i oznakowanie szlaków i tras górskich określa
załącznik nr 2 do rozporządzenia.
3. Szczegółowe zasady organizowania wycieczek oraz zbiorowych imprez turystycznych i
sportowych w górach określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
Rozdział 3
Warunki bezpieczeństwa osób pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne
§ 7.
1. Do wykonywania zadań w zakresie bezpieczeństwa osób pływających, kąpiących się i
uprawniających sporty wodne upoważnione są Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (WOPR)
oraz inne organizacje ratownicze, które wykonują obowiązki i uprawnienia WOPR za zgodę Prezesa
Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki.
2. W czasie prowadzenia działalności ratowniczej i związanego z nią transportu lub działalności
profilaktycznej WOPR współpracuje, a w miarę potrzeby może korzystać z pomocy, w szczególności:
1) publicznych zakładów opieki zdrowotnej,
2) jednostek podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz Ministrowi Spraw Wewnętrznych i
Administracji,
3) administracji lasów państwowych oraz parków narodowych i krajobrazowych,
4) dyrektorów urzędów morskich,
5) przedsiębiorstwa państwowego Polskie Ratownictwo Okrętowe.
§ 8.
1. Kąpieliska mogą być zorganizowane lub prowizoryczne.
2. Kąpieliskiem zorganizowanym jest teren położony nad obszarem wodnym, z plażą, na stałe
przystosowany do kąpieli, z wyznaczonymi i trwale oznakowanymi strefami kąpieli, wyposażony w
urządzenia sanitarne oraz inne urządzenia, jak: pomosty, natryski i szatnie.
3. Kąpieliskiem prowizorycznym jest teren położony nad obszarem wodnym, z plażą,
przystosowany do sezonowego wykorzystania, z miejscem do kąpieli prowizorycznie oznakowanym
oraz wyposażony w urządzenia sanitarne.
4. Pływalnią jest obiekt wyposażony w sztuczny zbiornik wodny (basen) przeznaczony do kąpieli,
mający trwałe brzegi i dno, zaopatrywany w wodę przepływową oraz mający urządzenia sanitarne,
szatnie i natryski. Pływalnie mogą być kryte i odkryte.
5. Szczegółowe warunki korzystania z kąpieliska lub pływalni określa regulamin.
§ 9.
1. Kąpielisko należy zlokalizować tak, aby miało dogodnie ukształtowany brzeg i dno oraz
dobre nasłonecznienie. Szybkość prądu wody w obrębie kąpieliska zlokalizowanego nad wodami
bieżącymi nie powinna przekraczać 1 m/sek.
2. Kąpieliska mogą być urządzane nad obszarami wodnymi, których zanieczyszczenie nie
przekracza dopuszczalnych norm ustalonych w odrębnych przepisach.
3. Zlokalizowanie kąpieliska wymaga pozytywnej opinii Wodnego Ochotniczego Pogotowia
Ratunkowego oraz uzgodnienia z właściwym organem administracji samorządowej, inspektoratem
żeglugi śródlądowej i organem Państwowej Inspekcji Sanitarnej, a lokalizacja kąpieliska nad wodami
morskimi - ponadto z dyrektorem właściwego urzędu morskiego.
§ 10.
1. Zakazami kąpieli powinny być ujęte obszary wodne, na których kąpiel jest
niebezpieczna, a w szczególności położone przy śluzach, mostach, budowlach wodnych, portach, jak
również szlaki żeglowne oraz wody o silnym zanieczyszczeniu i wirach.
2. Obszary wodne objęte zakazem kąpieli należy oznaczyć, w szczególności przy dojściach i
dojazdach do obszaru wodnego, odpowiednimi znakami określającymi przyczynę zakazu.
3. Miejsce niebezpieczne położone na obszarze wodnym, na którym kąpiel jest dozwolona,
oznacza się tablicą ostrzegawczą, określającą przyczynę niebezpieczeństwa.
4. Dzieci do lat 7 mogą korzystać z kąpieli wyłącznie pod opieką i nadzorem osób pełnoletnich.
§ 11.
1. Do kierowników ośrodków wypoczynkowych, sportowych, rekreacyjnych i turystycznych,
położonych nad obszarami wodnymi, należy:
1) zagospodarowanie obszarów wodnych w celu umożliwienia kąpieli oraz określenie miejsc
przeznaczonych do kąpieli dla osób nie umiejących pływać,
2) zapewnienie oznakowania wszystkich obszarów wodnych i miejsc, na których kąpiel jest
niebezpieczna lub objętych zakazem kąpieli.
2. Dla ośrodków, o których mowa w ust. 1, położonych na terenach ze sobą sąsiadujących lub
znajdujących się w pobliżu, może być urządzone kąpielisko wspólne.
§ 12.
Do obowiązków kierowników kolonii, obozów i innych placówek wypoczynku dzieci i
młodzieży, których uczestnicy korzystają z ogólnodostępnych kąpielisk i pływalni, należy:
1) zapoznanie uczestników z regulaminem danego kąpieliska lub pływalni oraz czuwanie nad jego
ścisłym przestrzeganiem,
2) uzgodnienie z kierownikiem kąpieliska lub pływalni warunków i sposobu korzystania z kąpieliska
lub pływalni zapewniających bezpieczeństwo uczestnikom.
§ 13.
1. Do obowiązków organizatorów imprez pływackich na wodach otwartych, z wyjątkiem
maratonów pływackich, należy zapewnienie dyżuru:
1) lekarza oraz co najmniej dwóch ratowników,
2) co najmniej dwóch płetwonurków, jeżeli głębokość wody przekracza 4 m lub woda jest
nieprzezroczysta.
2. Do obowiązków organizatorów maratonów pływackich na wodach otwartych należy:
1) zapewnienie podczas trwania imprezy obecności zespołu ratowniczego w składzie: lekarz, starszy
ratownik i dwóch płetwonurków, przy czym zespół ten powinien przebywać w łodzi motorowej na
trasie maratonu,
2) zapewnienie każdemu uczestnikowi maratonu asekuracji przez ratownika przebywającego w łodzi
wiosłowej oznaczonej numerem odpowiadającym numerowi startowemu zawodnika.
3. Maratonem pływackim jest impreza pływacka polegająca na przepłynięciu odcinka
przekraczającego 3 km.
§ 14
Do obowiązków kierownika szkolenia pływackiego na wodach otwartych należy
zapewnienie:
1) obecności ratownika,
2) asekurujących łodzi wiosłowych lub motorowych
- co najmniej jedna łódź na każde pięć osób.
§ 15.
Ustala się następujące minimalne normy zatrudnienia ratowników:
1) w kąpieliskach śródlądowych na każde 100 m linii brzegowej - jeden ratownik od strony lądu i
jeden ratownik od strony lustra wody,
2) na pływalniach dysponujących nieckami o długości do 25 m - jeden ratownik,
3) na pływalniach dysponujących nieckami o długości 25-50 m - dwóch ratowników,
4) na pływalniach dysponujących nieckami o długości powyżej 50 m - trzech ratowników,
5) w kąpieliskach nadmorskich - trzyosobowe zespoły ratowników na każde 100 m linii brzegowej.
§ 16.
1. Szczegółowe warunki bezpieczeństwa osób korzystających z kąpielisk i pływalni określa
załącznik nr 4 do rozporządzenia.
2. Wzory znaków zakazu, ostrzegawczych i informacyjnych określa załącznik nr 5 do
rozporządzenia.
3. Wykaz sprzętu medycznego, leków i artykułów sanitarnych, w które powinny być wyposażone
pływalnie i kąpieliska, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.
§ 17.
Zapewnienie bezpieczeństwa przez osoby fizyczne i prawne, prowadzące nad wodą
działalność w dziedzinie kultury fizycznej, uprawiającym sporty wodne, a w szczególności: żeglarstwo,
żeglarstwo lodowe, żeglarstwo motorowodne i narciarstwo wodne, wioślarstwo, kajakarstwo oraz
lotniarstwo i paralotniarstwo holowane za statkami motorowymi, polega na:
1) zagospodarowaniu i eksploatacji przystani i sprzętu pływającego oraz użytkowaniu przyległych
akwenów - zgodnie z wymogami bezpieczeństwa, ustalonymi w odrębnych przepisach,
2) zapewnieniu na przystani i akwenie, o którym mowa w pkt 1, warunków do udzielania pomocy
osobom potrzebującym, w tym pomocy przedlekarskiej w nagłych wypadkach.
§ 18.
1. Skład załogi sprzętu pływającego ustala się, uwzględniając zasady dobrej praktyki i
wymagania przepisów.
2. Jeżeli w składzie załogi sprzętu pływającego są dzieci do lat 14, powinna nim kierować osoba
pełnoletnia.
3. Podczas zorganizowanych imprez dla dzieci przepisu ust. 2 nie stosuje się.
4. Szczegółowe zasady bezpieczeństwa osób biorących udział w imprezach żeglarskich określa
załącznik nr 7 do rozporządzenia.
Rozdział 4
Przepis końcowy
§ 19.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr 1
SZCZEGÓŁOWE WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA TRAS I URZĄDZEŃ SŁUŻĄCYCH
UPRAWIANIU W OKRESIE ZIMOWYM SPORTÓW ORAZ REKREACJI RUCHOWEJ W GÓRACH
I. Urządzenia Sportowe Wyczynowe
§ 1.
Przez urządzenia sportowe wyczynowe należy rozumieć:
1) trasy narciarskie zjazdowe wyczynowe,
2) trasy slalomowe,
3) trasy narciarskie biegowe wyczynowe,
4) skocznie narciarskie,
5) urządzenia biathlonowe,
6) urządzenia do snowboardingu,
7) trasy dla skibobów,
8) tory saneczkowe.
§ 2.
W razie udostępnienia tras narciarskich zjazdowych wyczynowych do użytku publicznego,
muszą być one oznakowane, tak jak narciarskie trasy zjazdowe popularne.
II. Urządzenia służące rekreacji ruchowej
§ 3.
1. Przez urządzenia służące rekreacji ruchowej należy rozumieć:
1) narciarskie trasy zjazdowe popularne,
2) nartostrady,
3) narciarskie pólka ćwiczebne,
4) narciarskie trasy biegowe i śladowe popularne,
5) tory saneczkowe popularne.
2. Narciarskie trasy zjazdowe, biegowe i śladowe są w okresie zimowym szlakami
udostępnionymi do użytku publicznego.
§ 4.
1. Narciarskie trasy zjazdowe popularne muszą być oznakowane w zależności od stopnia
trudności.
2. Z uwagi na nachylenie trasy w profilu podłużnym wprowadza się następujące stopnie
trudności:
.------------------------------------------------------------------------------------------.
| Stopień | Trasy | Oznakowanie | Nachylenie w profilu podłużnym |
| trudności | | kolorem | |
|-------------.------------------.-----------------.---------------------------------------|
| | | | średnie | maksymalne |
|-------------.------------------.-----------------.---------------------.-----------------|
| A | bardzo łatwe | zielony | do 15% (9
o
) | 21% (12
o
) |
|-------------.------------------.-----------------.---------------------.-----------------|
| B | łatwe | niebieski | 17-21% (10-12
o
) | 30% (17
o
) |
|-------------.------------------.-----------------.---------------------.-----------------|
| C | trudne | czerwony | 21-29% (12-16
o
) | 40% (22
o
) |
|-------------.------------------.-----------------.---------------------.-----------------|
| D | bardzo trudne | czarny | ponad 29% (16
o
) | 53% (28
o
) |
.------------------------------------------------------------------------------------------.
3. Przy ocenie stopnia trudności trasy bierze się pod uwagę ponadto ukształtowanie terenu,
zalesienie, zabudowania oraz inne obiekty znajdujące się w bezpośredniej bliskości trasy. Ostateczny
stopień trudności trasy ustala GOPR lub TOPR.
4. Urządzenie transportu górskiego, z którego korzystają narciarze, może być eksploatowane w
okresie zimowym, jeżeli jest z nim związana co najmniej jedna narciarska trasa zjazdowa o stopniu
trudności A lub B o minimalnej szerokości 30 m, zapewniająca równocześnie istnienie wolnej
przestrzeni do zjazdu w wymiarze 100 m
2
na osobę przy szczytowej zdolności przewozowej
urządzenia w ciągu 1 godz. (bezpieczne obciążenie trasy).
5. Narciarska trasa zjazdowa nie może przecinać osi wyciągu podporowego lub zaczepowego, a
w miarę możliwości nie powinna przechodzić pod koleją linową. Trasa nie może prowadzić ani też
krzyżować się z drogami publicznymi oraz drogami i szlakami turystycznymi dla turystyki pieszej i
narciarskiej.
6. Właściciele kolei linowych lub wyciągów narciarskich są obowiązani zapewnić bezpieczne i
bezkolizyjne dojście pieszych do dolnej stacji oraz zjazd z tras i dolnego peronu do drogi, parkingu lub
przystanku autobusowego.
7. W razie prowadzenia trasy przez miejsca potencjalnie zagrożone lawinami, stoki ponad trasą
muszą być skutecznie zabezpieczone przed ich zejściem. W ten sam sposób muszą być
zabezpieczone drogi przeznaczone do ruchu pieszego w okresie zimowym.
§ 5.
Nartostrady stanowią specjalny rodzaj turystycznych szlaków narciarskich, zbudowanych w
celu rozładowania dużej koncentracji ruchu; są one jednokierunkowe i przeznaczone wyłącznie do
zjazdu. Do przebiegu nartostrad, ich oznakowania oraz warunków bezpieczeństwa na nartostradach
stosuje się zasady określone w § 4 dla popularnych tras narciarskich, z wyjątkiem wymagań
dotyczących szerokości.
§ 6.
1. Narciarskie pólka ćwiczebne, jako tereny przeznaczone do szkolenia narciarskiego i
rekreacji ruchowej, powinny odpowiadać następującym wymaganiom:
1) usytuowanie ich nie może kolidować z trasami zjazdowymi, nartostradami oraz innymi drogami i
szlakami,
2) pólko ćwiczebne powinno być oznaczone tablicą informacyjną.
2. Za oznaczenie, przygotowanie i utrzymanie pólka w stanie nie zagrażającym bezpieczeństwu
osób ćwiczących jest odpowiedzialna osoba prowadząca szkolenie narciarskie lub rekreację ruchową.
§ 7.
Do tras narciarskich biegowych i śladowych popularnych oraz torów saneczkowych
popularnych stosuje się zasady użytkowania oraz zachowania warunków bezpieczeństwa, określone
w § 6.
§ 8.
1. Tereny służące rekreacji zimowej w formie narciarstwa dzielą się na:
1) zorganizowany teren narciarski (zamknięty) oraz
2) nie zorganizowany teren narciarski (otwarty).
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

ROZPORZADZENIE I ZA ACZNIKI, kurs wychowawcy

Tematy