Road.No.1.E11.XViD-HAN, ◄ Road No. 1, Road No.1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
00:00:12: Ten serial obejmuje pierwszy rok wojny koreańskiej, | która wybuchła 25 czerwca 1950 roku i trwała trzy lata.00:00:16: Większoć wydarzeń wojny zostało udramatyzowane | i nie odzwierciedlajš rzeczywistych osób czy oddziałów.00:00:21: W celu historycznego | wejcia do Pyeongyang,00:00:26: żołnierze koreańscy i ONZ | maszerujš na północ dzień i noc.00:00:33: Na czele dywizji idzie 2 kompania, | maszerujšca wzdłuż rzeki Daedong.00:00:44: Dowódco?00:00:51: Szczerze mówišc, mam mieszane uczucia.00:00:53: Dowódco, tak cie nienawidziłem, | że mógłbym cię zabić,00:00:57: ale czuję, że zaczynam cię akceptować.00:00:59: Dowódco.00:01:01: Su Yeon...00:01:06: Będziesz mógł jej wybaczyć?00:01:11: Musimy wykrzesać z siebie | wszystkie siły, aby przetrwać.00:01:15: I nie poddawać się do końca, | nawet gdy nadzieja znika.00:01:20: I zamierzam to zrobić.00:01:25: Ponieważ osoba, którš kocham00:01:27: prawdopodobnie myli to samo00:01:31: i działa w ten sam sposób.00:01:43: Ja...00:01:47: wróciłem do domu,00:01:52: Su Yeon.00:02:02: Odcinek 1100:03:08: Obecnie 3 nasze jednostki i amerykańska | kawaleryjska zbliżajš się do Pyeongyang.00:03:14: Opór nie jest taki silny, | jak nam się wydawało.00:03:16: Musieli zostać przestraszeni | przez amerykańskie bombardowania.00:03:18: Mamy raporty, że wróg cofnšł swojš | linię frontu z powrotem nad rzekę Amnok (Yalu).00:03:21: Podobnie było, kiedy zostalimy | zepchnięci nad rzekę Nakdong.00:03:24: Kiedy wejdziemy do Pyeongyang, | nie możemy spowolnić naszego marszu.00:03:27: Rozumiem.00:03:28: To nie wystarczy, że rozumiesz.00:03:30: Musimy absolutnie być tam pierwsi.00:03:32: W czasach takich jak te, | potrzebujemy bohatera, który wejdzie pierwszy.00:03:37: Bohatera do zaprezentowania | wszystkim aliantom.00:03:39: Bohatera?00:03:40: Mimo, że Seul został odzyskany | przez wojska amerykańskie i Marines,00:03:44: Pyeongyang, serce wroga, | musi zostać zajęte przez nasze oddziały.00:03:48: Żołnierz, który pierwszy zawiesi flagę Korei | w Pyeongyang, zostanie bohaterem.00:03:53: Inne oddziały też będš prawdopodobnie | w ogniu i spróbujš również.00:03:57: Nie jeste przekonany?00:03:59: Teraz, 2 kompania wyglšda na | najsilniejszego kandydata.00:04:03: Zrobimy wszystko co w naszej mocy. | Czy piersi nie drżš na samš myl o tym?00:04:07: Odzyskanie Pyeongyang.00:04:09: Po prostu zróbcie to, | niemiertelny honor żołnierza czeka.00:05:34: Jak wam sie udało dotrzeć aż tutaj?00:05:36: Szukamy w każdej napotkanej aptece.00:05:39: Nie ma innego miejsca, | gdzie moglibymy się zwrócić.00:05:42: W Stowarzyszeniu Kobiet | sytuacja też nie jest dobra.00:05:46: Mamy mało narkotyków, | tylko dla nagłych przypadków.00:05:48: To małe dziecko, więc leczenie jest pilne.00:05:51: Czy nie moglibymy dostać choć antyseptyków?00:05:57: Dobrze. Podzielimy się tym, co mamy.00:06:00: Dziękuję. Dziękuję bardzo. | Dziękuję.00:06:06: Nazwisko i przynależnoć, proszę.00:06:08: Jestem Jo In Suk ze Szpitala | Ludowego Pyeongyang.00:06:16: Towarzyszko Kim Su Yeon, co robisz?00:06:21: Jestem Kim Su Yeon | z Południowokoreańskiej Partii Pracy.00:06:30: Tutaj, podpiszcie się.00:07:11: Co to za flaga?00:07:17: Pierwszy raz widzę takie flagi.00:07:19: Gdybymy byli szybsi, | nie byłoby ich z tej strony.00:07:25: Musimy skontaktować się z dowódcš.00:07:48: 2 kilometry dalej, | niezidentyfikowane jednostki w ruchu.00:07:52: Wróg musiałby zajšć tereny | opuszczone dawno temu.00:07:54: 1 pluton, podejcie od lewej.00:07:56: 3 pluton, ruszasz na zwiad | i idziesz za nimi.00:07:59: 2 pluton, idziecie ze mnš od frontu. | Na pozycje!00:08:02: 1 pluton!00:08:04: 3 pluton!00:08:55: Co masz na myli, że niezidentyfikowane grupy? | Co to jest za meldunek?00:08:58: To jest flaga, jakiej nigdy wczeniej nie widzielimy. | Sprawdzilimy, nie można zidentyfikować jako żadnej z flagi ONZ.00:09:17: Żartujesz sobie?00:09:19: Jeli to jest gwiazda na czerwonym tle, | nie wiesz, że to północ?00:09:23: Ustawić modzierze. Pozycja do ataku!00:09:26: Idziemy do ataku?00:09:27: Nie mamy czasu na zabawę z nimi.00:09:30: Musimy dostać się do Pyeongyang jak najszybciej!00:09:41: Modzierze gotowe!00:09:43: Tak!00:09:44: Odpalać!00:09:57: Powiedziałem odpalać modzierze, gnojki!00:09:59: Odpalać, odpalać!00:10:08: Dlaczego nie zaczynacie?!00:10:09: Ognia, ognia, ognia!00:10:11: Musisz podać współrzędne.00:10:13: Współrzędne?00:10:15: Mapa!00:10:21: Ale, gdzie teraz jestemy?00:10:28: Tutaj. Dobrze.00:10:31: Gdzie jest wróg?00:10:34: Tu? Dobra.00:10:41: Dobra!00:10:43: Współrzędne Yankee, | Delta 3888 2385. Ognia!00:10:47: Yankee Delta 3888 2385. | Gotowe!00:10:52: Odpalać!00:10:54: Odpalać!00:11:49: Radio!00:11:53: 3 pluton! Przerwać ogień!00:11:54: To amerykańscy żołnierze! | Przerwać ogień!00:11:57: Przerwać ogień! Przerwać ogień!00:12:01: Dowódco plutonu, to amerykańskie wojska!00:12:03: Co?00:12:04: Amerykańskie wojska!00:12:05: Hej! Podnieć flagę!00:12:08: Pomachaj, żeby mogli zobaczyć!00:12:13: Co...?00:12:14: To naprawdę sš Amerykanie.00:12:17: Co robić, sierżancie?00:12:35: Hey! Ty tu dowodzisz!00:12:37: Co?00:12:38: Do cholery, atakujecie nas!00:12:40: Hej, uważaj, co mówisz.00:12:43: Żołnierze USA nie majš szacunku | dla swoich przełożonych?00:12:46: Ale ten szalony dowódca | zaatakował sprzymierzeńców!00:12:49: Co?00:12:50: Sami jestecie winni temu zdarzeniu.00:12:54: Czy to jest flaga amerykańska?00:12:56: Trzeba było wywiesić flagę, | która została uzgodniona.00:12:59: To flaga Kawalerii!00:13:01: To sztandar naszej jednostki od ponad stu lat! | Zamknij się!00:13:03: Skšd mamy wiedzieć, | że to flaga amerykańskiego oddziału?00:13:06: Nie, wiecie, że jestemy tu, | by pierwsi wejć do Pyeongyang.00:13:10: Więc skurwysyny celowo zaatakowalicie nas!00:13:14: Że co?00:13:18: Hej, uspokójcie się wszyscy.00:13:23: Spokojnie.00:13:26: Wszyscy musimy odłożyć broń.00:13:31: Odłóż broń i pogadamy.00:13:36: Odłożyć broń!00:13:42: Dowódco 1 plutonu, również | musisz się uspokoić.00:13:48: Czy masz jakie straty?00:13:51: Pyta, czy sš jakie ofiary.00:13:54: Kretyni. Jakie mogš być straty?00:13:58: Strasznie pudłowalicie.00:14:00: Na szczęcie, modzieże nie trafiły. | Nie ma zabitych i rannych.00:14:03: Dziękuję.00:14:07: Niezależnie od powodu, to był nasz błšd, | że zaatakowalimy naszych sojuszników.00:14:11: Proszę przekazać, że jest nam przykro.00:14:13: Nie musisz przepraszać.00:14:17: Proszę przekazać.00:14:19: Ten człowiek grzecznie pana przeprasza.00:14:23: Powiniene również przeprosić naszego dowódcę.00:14:26: Za tš flagę niezgodnš z zasadami.00:14:30: Niech pan również przeprosi, podporuczniku.00:14:34: Naszym celem tutaj jest ochrona tego kraju, | a nie przepraszanie.00:14:38: Prawdziwy z ciebie gnojek...00:14:48: Ponieważ obaj popełnilimy błędy, | dajmy już z tym spokój.00:14:53: Mówisz dobrze po koreańsku. | Trochę mówię.00:14:56: W 1945 roku przyjechałem do Korei | wraz z Wojskowym Biurem Zarzšdzania.00:15:00: Jestem Harris Burton z | amerykańskiej dywizji łšcznoci.00:15:05: Dowódca 2 kompanii | 1 batalionu, Lee Jang Woo.00:15:10: Wszyscy oszaleli, aby pierwsi | wejć do Pyeongyang.00:15:14: Mam zamiar zrobić zdjęcia | do dokumentacji.00:15:17: Ale nie wiedziałem, że tak szybko | pojawiš się żołnierze koreańscy.00:15:21: Przykro mi, ale pierwsi | wejdziemy do Pyeongyang.00:15:26: Życzę powodzenia.00:15:35: Idziemy.00:15:48: Kto wyznaczał współrzędne?00:15:50: Modzieże 3 plutonu nie potrafiš nawet | trafić w cel w zasięgu?!00:15:52: Cóż, podałem prawidłowe współrzędne, | ale te gnojki...00:15:58: A gdyby to był naprawdę wróg?00:16:00: Strzelasz do nich i nikt | nawet nie jest ranny? Bez sensu!00:16:06: Gdy wejdziemy do Pyeongyang, | przypomnimy podstawowe szkolenie.00:16:10: Ruszać się!00:16:47: Południowa.00:16:54: Obudziłe się?00:16:58: Jeste spragniony? | Dam ci trochę wody.00:17:04: Gdzie idziesz?00:17:07: Południowa, nie odejdziesz | i mnie nie opucisz, prawda?00:17:12: Nie martw się.00:17:14: Nie zamierzam nigdzie odchodzić.00:17:17: Możesz odejć, kiedy pię, prawda?00:17:22: Nawet jeli moje oczy sš zamknięte, | zobaczę wszystko w moich snach.00:17:41: Południowa przeprasza.00:17:43: Już nigdy więcej cię nie zostawię.00:18:15: Czy te leki pomagajš?00:18:18: Naprawdę musimy mieć antybiotyki.00:18:21: Mamy zaledwie trochę antyseptyków.00:18:23: Gdzie możemy znaleć antybiotyki?00:18:54: Moje dziecko, choć to trudne dla nas,00:18:58: musimy wytrzymać jeszcze trochę.00:19:00: Gdy armia nadejdzie, | będziemy mogli się z nim spotkać.00:19:05: Twój ojciec, który będzie kochał cię | bardziej niż ktokolwiek na wiecie.00:19:13: Wyglšdasz bardzo le.00:19:16: Może jeste chora?00:19:18: Nie.00:19:20: To na pewno z powodu zmęczenia.00:19:29: Proszę to zjeć.00:19:32: Dzięki.00:20:27: Skończyłe inspekcję plutonu?00:20:29: Wyruszamy za 10 minut.00:20:30: Hej, masz zamiar | zachowywać się jak moja teciowa?00:20:34: Jestem już wystarczajšco wkurzony.00:20:37: Mam swojš reputację,00:20:39: ale dostałem najgorszych rekrutów, | jacy przyszli na front.00:20:51: Jeli po prostu zrobię to dobrze,00:20:53: mam zamiar opucić tš kompanię.00:20:55: O czym ty mówisz?00:20:56: Dowiesz się wkrótce, jak daleko | zajdzie Han Young Min.00:21:14: Wkrótce ruszamy.00:21:20: Amerykanie jadš samochodami, | a my jestemy pieszo...00:21:23: Tutaj, idšc przez wzgórze 356 | jest krótsza droga.00:21:26: Problem... [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Road.No.1.E11.XViD-HAN, ◄ Road No. 1, Road No.1

Tematy