Road.No.1.E17.XViD-HAN, ◄ Road No. 1, Road No.1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
00:00:11: Ten serial obejmuje pierwszy rok wojny koreańskiej, | która wybuchła 25 czerwca 1950 roku i trwała trzy lata.00:00:15: Większoć wydarzeń wojny została udramatyzowana | i nie przedstawia rzeczywistych osób czy oddziałów.00:00:21: Po przyłšczeniu się Chin do wojny,00:00:26: 2 kompania, która postanowiła uciec | z piekła, w którym się znaleli,00:00:30: stanęła twarzš w twarz nie tylko | z żołnierzami nieprzyjaciela.00:00:34: Rany, głód, konflikty wród towarzyszy, i ...00:00:40: gorzki, nieznony mróz północnej zimy.00:00:48: Uważasz, że zwariowałem?00:00:50: Kim Su Yeon jest martwa!00:00:51: Nawet jeli wrócisz do Pyeongyang, | nie zobaczysz jej więcej!00:00:54: Kim Su Yeon jest martwa!00:00:58: To jest wojna, od której wszystko się zaczęło,00:01:01: a ty wzišłe broń, nie wiedzšc, o co walczysz?00:01:06: Zanim zaczniesz wykrzykiwać | kolawe hasła propagandowe,00:01:09: Pomyl, ile osób w tej wojnie zabito, | zraniono, skrzywdzono.00:01:19: Nie ruszać się!00:01:21: Zamknšć się! Mam zamiar go zabić!00:01:23: Rzuć broń, draniu!00:01:24: To ty rzuć broń!00:01:25: O Boże, co mam zrobić?00:01:48: O nie, co do diabła?00:01:49: Pozbieraj to. Schodzš. pospiesz się!00:01:53: Poruczniku Shin, sierżancie Kim! Na lewo!00:01:56: Amerykanie wezmš prawš stronę obrony!00:01:59: Sierżancie Oh! Umrzesz walczšc ze mnš.00:02:05: Co mam z nimi zrobić?00:02:08: Szybciej!00:02:09: Żołnierze USA, na prawš stronę. | Na prawo!00:02:13: Człowieku, mielimy ustalonš łšcznoć i to tylko | kwestia czasu, zanim wrócilibymy do batalionu!00:02:17: Kurde, do cholery!00:02:38: 2 kompania!00:02:41: Wróg jest zaledwie 10 km na południe!00:02:45: Jeli tylko przebijemy się przez tę ostatniš przeszkodę,00:02:47: całkiem uciekniemy z tego piekła!00:02:52: To ostatnia bitwa!00:02:54: Nie oszczędzajcie niczego!00:02:56: Rzućcie na nich wszystko00:02:57: Rozumiecie?!00:02:59: Tak jest!00:03:10: Niech Bóg was błogosławi.00:03:21: Atak!00:04:05: Wszyscy tu umrzemy w tym tempie!00:04:12: Padnij!00:04:18: Skoncentrujcie siłę ognia na godzinie drugiej!00:04:40: Rzucać granaty!00:04:43: Rzucać granaty!00:04:45: Rzucać granaty!00:04:48: Idš jak do lubu.00:04:59: Byung Gu! | Sanitariusz!00:05:15: Byung Gu!00:05:20: Łšcz się z batalionem!00:05:23: Dowódca 1 plutonu!00:05:25: Dowódca 1 plutonu!00:05:31: Nie mamy tu żadnych szans. | Przelij współrzędne do batalionu!00:05:34: Jestemy zbyt blisko wroga!00:05:36: Możemy również zostać trafieni!00:05:39: Wiem. Przekaż współrzędne.00:05:42: Tuż nad naszymi głowami.00:05:46: Mówisz, żeby zbombardowac nasze pozycje?!00:05:51: I tak wszyscy zginiemy w takim tempie.00:05:54: Wszystko, co możemy zrobić, | to polecić nasze życia niebu.00:05:58: Wymieciemy ich wszystkich i przeżyjemy!00:06:03: Orzeł, odbiór!00:06:06: Współrzędne!00:06:13: Poruczniku Shin, współrzędne!00:06:17: Yankee Echo 4730 4337!00:06:24: Orzeł, tu dowódca Czarnej Kani! | Współrzędne: Yankee Echo 4730 4337!00:06:31: Proba o uderzenie w nasze pozycje!00:06:34: Lee Jang Woo, oszalałe?00:06:35: Czemu, do cholery mamy | bombardować wasze pozycje?00:06:37: Chcesz bym sam zbombardował swoich chłopców?!00:06:39: Ostrzał własnych pozycji zabije was wszystkich!00:06:44: Nie mamy wiele czasu!00:06:46: Jeli chcemy, aby ktokolwiek został przy życiu,00:06:48: musimy zbombardować cały obszar!00:06:51: W przeciwnym razie wszyscy zginiemy!00:06:56: Lee Jang Woo!00:06:57: Odpowiedz, Lee Jang Woo!00:06:59: Lee Jang Woo!00:07:07: Byung Gu!00:07:15: Jestemy prawie bez amunicji! | Co będziemy robić?!00:07:17: Zabrakło mi naboi dawno temu!00:07:20: Co teraz?!00:07:31: Ogień w pozycje?00:07:32: Kim, na Boga, on myli że jest?00:07:34: Myli, że jest niepokonany, czy co?!00:07:36: Do tej pory był.00:07:38: Więc przeżyjesz, gdy w niego uwierzysz.00:07:42: Powodzenia.00:08:01: Kapitanie!00:08:03: Id bronić naszej pozycji!00:08:12: Uważaj na siebie.00:08:22: Dzięki za wiarę we mnie do końca.00:08:29: Musimy przetrwać i jeszcze się spotkamy.00:08:31: Musisz pozostać przy życiu.00:08:34: Od tej chwili nasza 2 kompania | z powrotem kroczy po naszej ziemi.00:08:50: 2 kompania!00:08:52: Nalot bombowy w pozycje! | Przerwać ogień!00:08:58: Nalot bombowy w pozycje!00:09:00: Wszyscy padnij!00:09:03: Padnij, durniu, schowaj głowę!00:10:07: Padnij!00:10:15: Wszyscy, padnij!00:12:47: Żyjemy.00:12:49: Przeżylimy.00:12:52: Żyjemy!00:12:53: Żyjemy! Żyjemy. Żyjemy...00:12:59: In Je, wszystko w porzšdku?00:13:03: Sierżancie Kim!00:13:13: Scott!00:13:16: Scott!00:13:24: Scott!00:17:37: Poruczniku, powiniene się zbadać.00:17:40: Wszystko w porzšdku. | Mogę chodzić samodzielnie.00:17:42: Tak jest.00:17:45: Poruczniku Shin.00:17:49: Pamiętasz?00:17:50: Nigdy bymy się nie spotkali, | gdyby nie ta flaga.00:17:53: Oczywicie.00:17:57: Chcę, żeby jš wzišł.00:17:59: Aby uczcić naszš przyjań.00:18:02: Proszę to wzišć.00:18:12: Ale to jest flaga oddziału.00:18:15: Twoi ludzie dotrzymali słowa, | nie mogę im inaczej podziękować.00:18:30: Ja też.00:18:35: Nieważne, jak blisko bylimy mierci...00:18:39: wspieralimy się wzajemnie.00:18:41: To co, czego nigdy nie zapomnę.00:19:02: Żołnierze, powstań!00:19:04: Shin Tae Ho, dzieciaku, żyjesz!00:19:10: Salut.00:19:14: Bacznoć.00:19:16: 2 kompania 1 batalionu, wycofujšca się | z Pyeongyang, melduje swój powrót.00:19:20: Z 37, którzy pozostali w tyle, wróciło 11.00:19:24: Poza przypadkiem00:19:26: porucznika Ma Chang Gila,00:19:28: 25 poległo w walce.00:19:31: To wszystko.00:19:33: Dobrze. Wszyscy przeszlicie tak wiele.00:19:42: Sierżant sztabowy Kim Duk Shil!00:19:44: Wiele wycierpielicie, prawda?00:19:49: Heo Chan Sik!00:19:52: Jestem z ciebie dumny.00:20:08: 2 kompania zostanie przeniesiona | do centralnego szpitala Dae Jeon.00:20:14: Pomylcie o tym, jakbycie otrzymali | zasłużonš przerwę i odpocznijcie.00:20:16: Dziękuję.00:20:18: A gdzie jest Lee Jang Woo?00:20:31: Lee Jang Woo!00:20:35: Przepraszam.00:20:38: Kapitanie.00:20:40: To dowódca batalionu.00:20:58: Ja... Jestem... Przepraszam.00:21:01: Ja... Ja... Myliłem się.00:21:06: Przepraszam!00:21:08: Przepraszam!00:21:09: Ja- ja myliłem się!00:21:11: Przepraszam!00:21:13: Przepraszam.00:21:15: Myliłem się.00:21:16: Przepraszam.00:21:18: Myliłem się.00:21:48: Nie, Su Yeon.00:22:27: Su Yeon.00:22:28: Su Yeon.00:22:56: Su Yeon!00:23:31: Su Yeon.00:23:33: To nieprawda, tak? | To, co zobaczyłem nie było prawdziwe, tak?00:23:48: Su Yeon.00:23:56: Czy czujesz się bardziej przytomnie?00:24:01: Ty... Kim jeste?!00:24:06: Jestem głównym lekarzem,00:24:08: a to jest szpital.00:24:19: Nie miałem wyboru.00:24:22: Wiem.00:24:24: Nikt z nas nie miał wyboru.00:24:28: Jest jeszcze trochę czasu do witu,00:24:30: więc możesz jeszcze pospać.00:24:47: Zostałe ewakuowany ze swoimi ludmi.00:24:50: Pamiętasz?00:25:29: 20 grudnia 1950 roku. | Szpital Wojskowy.00:25:42: Witam!00:25:44: Dzień dobry!00:25:45: Witam!00:25:48: Wyglšdasz duzo lepiej.00:25:49: Doktorze,00:25:50: kiedy moje odmrożenia sie wygojš, | czy zostanę zdemobilizowany?00:25:53: Chcesz być zwolniony?00:25:54: Cokolwiek się zdarzy, | po prostu chcę być z moimi towarzyszami.00:25:57: Nie martw się, wszyscy zostalicie | wysłani tutaj, aby odzyskać siły,00:26:00: Wszyscy razem wrócicie do swojej jednostki.00:26:02: Odzyskiwanie sił jest dobrze,00:26:04: ale jestem taki niespokojny, nie mogę ustać.00:26:06: Tylko jemy posiłki i leżymy w łóżkach. | Nie jestemy od rozmylania czy czego....00:26:13: Id do lekarza dzi rano.00:26:15: To stara historia,00:26:17: Trzeba tylko wyciskać ropę. | Czemu to trwa tak długo?00:26:20: Wszystkie moje kończyny sš w porzšdku. | Czy muszę zostać w łóżku?00:26:23: Mówił pan, że jest medykiem, prawda? | Tak.00:26:25: Póniej dam ci co do roboty.00:26:26: Niedługo będzie Boże Narodzenie, | więc położyłam drzewko w holu szpitala.00:26:30: Z sierżantem Jo In Je.00:26:31: Ale, co jest Boże Narodzenie?00:26:33: Urodziny Jezusa.00:26:34: A kto to Jezus?00:26:36: To syn Boży, idioto.00:26:39: A jak to drzewko wyglšda?00:26:44: Na szczęcie, to tylko otarcia skóry.00:26:46: Czy możemy pominšć zastrzyki przez jeden dzień?00:26:48: Oficerowie i mężczyni sš tacy sami.00:26:50: Musicie zawsze narzekać?00:26:52: Masz zamkniętš w sali szpitalnej | grupę aktywnych żołnierzy.00:26:54: Jak moglibymy być posłuszni?00:26:57: To dlatego, że się tego boisz, prawda?00:27:01: Ona to robi!00:27:05: Kapitanie Yoon, będziesz musiała wzišć | odpowiedzialnoć za dowódcę plutonu.00:27:08: Odkšd znowu uderzyła kawalera | w nagi tyłek.00:27:11: Och, iloć żołnierskich poladków, które uderzyłam, | pozwoliłaby utworzyć przynajmniej dywizję.00:27:45: Co robisz na deszczu?00:27:48: I w dodatku na bosaka.00:28:01: Słyszałam od żołnierzy,00:28:04: że bardzo cierpiałe, jak wycofalicie się z Pyeongyang.00:28:08: I że przetrwałe nawet bombardowanie | pozycji i wróciłe.00:28:12: Skšd to wiesz?!00:28:17: Kapitanie Lee Jang Woo.00:28:19: Jestem lekarzem.00:28:22: Jeli tak będziesz ukrywał swoje blizny,00:28:24: to nie mam wyboru.00:28:27: A teraz powiedz mi.00:28:29: Co czyni cię tak bardzo cierpišcym?00:29:06: Sierżancie Lee. Wszystko w porzšdku?00:29:08: Sierżancie Lee. Wszystko w porzšdku?00:29:13: To moja wina.00:29:15: Byłem w błędzie.00:29:17: Nie mogłem nawet dotrzymać obietnicy, | że zabiorę ich z powrotem do domu,00:29:20: a ja nadal żyję.00:29:30: Co? Wcišż boli po zastrzyku?00:29:34: Proszę nie niepokoić kapitana... [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Road.No.1.E17.XViD-HAN, ◄ Road No. 1, Road No.1

Tematy